In de context van het Oude Testament worden ‘zoon’, ‘geest’ en ‘mij’ met kleine letter geschreven, in de context van het Nieuwe Testament met eerbiedshoofdletters: Zoon, Geest en Mij. Dit biedt lezers de ruimte om ook andere oudtestamentische teksten op die manier te lezen en uit te leggen – maar dat is dus geen zaak van de vertaling, maar van de verkondiging.
Bruikbaar voor uiteenlopende tradities
De NBV21 is terecht iets terughoudender in haar hoofdlettergebruik dan de HSV, zonder af te doen aan de intentie om met eerbied over God te spreken. Allereerst heeft dat te maken met een bedachtzaam beleid: te veel hoofdletters achter elkaar kunnen het effect verzwakken. Daarnaast heeft het te maken met de keuze om het Oude Testament vanuit zijn eigen context en betekenis te vertalen.
De NBV21 volgt hier de NBG-vertaling uit 1951 en de Willibrordvertaling. Dit is een gedeelde aanpak waarin veel christelijke stromingen zich kunnen herkennen. Bovendien waren bij de NBV/NBV21 ook joodse lezers betrokken.
In het hoofdlettergebruik zie je de principes terug die voor de NBV21 belangrijk zijn: een leesbare vertaling, die trouw is aan de brontekst, die met eerbied spreekt over God, en die een verbinding kan vormen tussen gelovigen van verschillende stromingen.
Matthijs de Jong is Hoofd Vertalen bij het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap
Meer lezen over de NBV21? Kijk op de nieuwspagina.
Meer lezen over de eerbiedshoofdletters in de NBV21?
Eerbiedshoofdletters – wat zeggen ze? door Matthijs de Jong.
De Bijbel: een uitdagende gesprekspartner, door Anne-Mareike Schol-Wetter.
De eerbiedshoofdletter: terug van nooit weggeweest, door Jaap van Dorp en Matthijs de Jong.