‘Ik dacht altijd dat ik heel sterk moest zijn’
‘Onlangs was ik bij mijn moeder, die Alzheimer heeft. In een lade vond ik daar een oude Bijbel. Er zat een overlijdensbericht in van haar broer Mozes, precies bij Exodus 2, het verhaal van Mozes in een rieten mandje. Ik heb een foto gemaakt van de bladzijde, en ik lees die keer op keer.’ Stella’s moeder moet troost en herkenning gevonden hebben in het verhaal over loslaten. Stella zelf herkent zich in het verhaal van Mozes’ moeder Jochebed, die haar kindje moet loslaten, het niet langer volledig zelf kan beschermen, maar hulp zoekt.
‘Mijn zwakheid heeft mij verder gebracht. Ik dacht altijd dat ik sterk moest zijn en alles zelf zou moeten kunnen doen. Ik vond het zo normaal dat ik een auto, geld en alles had… Voor mij was het een zwakte dat ik dat allemaal niet meer had. Nu kijk ik daar anders naar. Ik voel me sterker dan ooit. Het zit niet in de materie …’ Stella wijst naar haar borst: ‘… het zit diep in je hart, het zit hier.’
‘Doordat ik bij mezelf ben gekomen, ben ik meer ga nadenken. Zo heb ik ontdekt wat geloof met mij doet. Ik heb gemerkt, ook door wat mijn moeder me heeft meegegeven, dat je dicht bij jezelf moet blijven. En dat niet alle kracht uit jezelf hoeft te komen, dat je niet altijd sterk hoeft te zijn.’ Of, zoals de Bijbel zo mooi zegt: ‘Ik ben tegen alles bestand door Hem die mij kracht geeft’ (Filippenzen 4:13).