Jobbe Janssen is Jongerenpastor

Wanneer ik met jongeren spreek – iets wat ik regelmatig doe als jongerenpastor – over wat de Bijbel met hun keuzes te maken heeft, zijn er twee mogelijke reacties. De eerste en meest voor de hand liggende, is: ‘Daar kan dat oude boek onmogelijk iets over te zeggen hebben!’ De tweede en nog uitdagendere is: ‘Moet ik me door dat boek iets laten voorschrijven?’

Maar keuzes willen maken met de Bijbel begint vanuit een heel andere invalshoek.

Tot vervelens toe

Ik heb ervaren dat als we de woorden van de Schrift tot ons willen laten spreken, we erover moeten mediteren en ze tot in ons hart moeten laten komen. Dat kan alleen door die woorden te herhalen, soms heel lang en heel vaak. De tekst opnieuw lezen en ze, misschien wel door de verveling heen, tot ons laten komen. Wanneer we dat doen, dan kunnen we proberen te onderscheiden wat God tegen ons wil zeggen.
Ik laat me graag inspireren door de schrijver van Psalm 119, niet voor niets de langste psalm van de Bijbel:

Hoe lief heb ik uw wet,
heel de dag is hij in mijn gedachten
Uw gebod maakt mij wijzer dan mijn vijanden,
ik ben er eeuwig mee verbonden.

Ik ben verstandiger dan al mijn leermeesters,
want ik overdenk uw richtlijnen,
ik heb meer inzicht dan ouderen,
want uw regels volg ik op.
Psalm 119:97-100

Alle opties

In zo’n onderscheidingsproces is het belangrijk alle mogelijke opties te overwegen en in acht te nemen. Ook de mogelijkheden die je zelf misschien niet leuk vindt. Misschien moet je juist die mogelijkheden verder uitdiepen en er verder over mediteren. Op die manier kom je jezelf tegen. En is dat niet waar het om gaat bij het maken van een keuze: jezelf tegenkomen en met God op pad gaan? Uiteindelijk ervaar je dan:

Uw woord is een lamp voor mijn voet,
een licht op mijn pad.
Psalm 119:105

Het begint met gebed

Als we met God op pad willen gaan, nadat we Hem hebben ontmoet in zijn Woord, kunnen we het best eerst bidden. Laat ons wat er in het hart leeft aan God toevertrouwen. Op deze manier kunnen we onze hoop en verlangens, maar ook onmacht en verdriet om bepaalde keuzes, in zijn handen leggen. Iets Bijbelser dan dat lijkt me niet te bestaan. Om het met Jezus’ laatste woorden te zeggen: ‘Vader, in uw handen leg Ik mijn geest’ (Lucas 23: 46).

Als we hebben gebeden, onze emoties hebben blootgelegd en hebben opgedragen aan God, kunnen we aan onze reis beginnen. We kunnen onze gemaakte keuze in werkelijkheid omzetten. Het is tijd om er aan te beginnen.

Keuzes maken is niet gemakkelijk, maar met God aan onze zij kunnen we ons gedragen weten. Daarvoor wil ik hier met je bidden, online verbonden.

‘Goede God,
U kent mijn hart,
Help mij om uw plan met mij te begrijpen.
U wilt bij mij zijn en mij helpen om het goede te kiezen.
Draag mij,
Help mij,
Wees bij mij,
Nu, morgen en alle dagen van mijn leven.
Amen.’